Kabus gibi...

Bir uykunun kabuslarındayım...

uyanıyorum terli terli

her defasında kaybediyorum en sevdiklerimi

sonra yeniden bir rüyanın dört aşamalı problemini çözüyorum.

bazen sevmek gelmiyor içimden

bazen ise uyuyamıyorum her dakika başı çalan saat gibi durmadan

kurtulamıyorum  bir aşkın pençesinden

şehrin kalabalığı bir öfkeli şövalye gibi tüm insanlığı peşine takmış...

serseri bir adam elini çıkarmış camdan yürüsene be... diyor durmadan

bir ahtapotu nasıl yerim ben?