mevsimsizliğin içinden gelenler...

Bazen tutkulu bir sağanağım şemsiyesi altındayım

ardundan kavurucu sıcağın ortasında terlemiş benizim,nefeslerim neme yenik düşer gibi

akşamüstü bir dal sevgili bekler gibi azda olsa bir esinti gelse hevesinde..

kırmızı gül yanıp tutuşur adeta bir çiğ tanesi düşse üzerime diye  yada benide düşünen biri çıkar elbet diye...

göçebe kuşlar rotasız bir yolun seyrine dalmış,aklı serin bir göl kıyısında nasıl keyif  çatarım diye düşünmeden edemiyor....

yaban kazları çığlık çığlığa özgürlüğün peşinde kanat çırpınarken bir avcı grubu pusu kurma telaşında ard arda patlıyor fişekler birbir düşüyor mevsimsizliğin içine kanlar...öyleki hani bir tane olsa tamam da  bis sürü be?

annanem hiç oralı değil,atamadığı içinde bir kini var,kimi karşı bilinmez...sürekli bir belanın tövbesinde ,çocuklarının pek ilgilenmediğininden yakınıyor,yaşlılık başa bela derler ya...seni eski kafalının teki görüp kendi benliklerini sorguya çekmeden infaz ederler zamanı....bizim zamanımız,sizin zamanınız derken yitip gidenler,sevgiden yoksun biçare gönüller kalır bir yerlerde?

dünya akvaryumun içinde yaşayan balıklar gibiyiz,her birimiz ayrı bir renk ve özellik yani hergün besleniyoruz durmadan hep açız ..zaman zamanda tokuz biraz? bazen değişiyoruz,bazende inatlaşıyoruz durmadan kaygısımı taşıdığımız koskoca bir dünya ,iyiliğin içinde kötülük,kötülüğün içindede iyilik arar olduk,her zaman bir değişsem diyen insanların tartışmaları satırlarda,başlamadan biten bir sevgi dünyasında yalnız ve tek başına sürüklenen gemiler gibiyiz..hepimiz bir mahşerin limanına kayıtlıyız,bir öfkenin doruğundayız durmadan düşüyoruz bir günahın uçurumuna ...birden aşık oluyoruz ya o herşeyi değiştiriyor,unutturuyor,mevsim değişiyor ,bir yaprağın rengine bürünüyoruz ve nokta koyuyoruz bu mevsimsizliğe...